Της φαντασίας

Ένα παιγνίδι φαντασίας να ζω θέλω
σε κόσμους μεγάλους και μικρούς,
που πλάθουμε μαζί.
Τις νύχτες έτσι να περνούμε θέλω
στο χάδι και το δάκρυ και το γέλιο,
που φτιάχνει τη Ζωή.

Σε μιαν πραγματικότητα να ζω θέλω
απ’ των ονείρων πλεγμένη τους ιστούς,
με τη μετάξινη υφή.
Και την αλήθεια τη δική μας θέλω
το θαύμα που απόκτησα ακέριο,
μέσα σε μια Στιγμή.

Σε στίχους και στροφές να ζω θέλω
στης μουσικής της μαγικής ρυθμούς,
να έχω θεϊκή ορμή.
Μέσα στον ήλιο να σε βλέπω θέλω
όταν στοχάζεσαι βαθιά το τέλειο,
σε σκέψης Ηδονή.

Το ρόδο

Τα ρόδα και τα δώρα
μόνο στα γράμματα διαφέρουν;
Κι αν με τα πρώτα φτιάχνεις και γλυκό
τα δεύτερα μπορούν ενέχυρα να μπούνε.
Μα όταν τα ρόδα τα φέρνει χέρι αγαπημένο
τότε κανένα δώρο την αίσθησή τους δεν τη δίνει.
Και της αγάπης σου το δώρο, ευωδιάζει σαν το ρόδο
που ονειρεύτηκε της Γρανάδας ο ποιητής ο τόσο αγαπητός σου.